بازخوانی ساختار بلاغی و مفاهیم گفتمان زنانه در اشعار معاصر ایران با تاکید بر آثار شاعران زن

چکیده

در این مقاله، ساختار بلاغی و گفتمان زنانه در اشعار معاصر ایران با تأکید بر آثار شاعران زن مورد تحلیل قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نحوه بازنمایی هویت زنانه و تجربیات اجتماعی زنان در شعر معاصر از طریق استفاده از تکنیک‌های بلاغی و گفتمانی است. این تحقیق با تحلیل اشعار برجسته شاعرانی مانند فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانی و دیگر شاعران زن معاصر، به مطالعه ساختارهای بلاغی همچون استعاره‌ها، تکرار، و تصاویر حسی پرداخته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که شاعران زن با استفاده از این تکنیک‌ها، به‌طور مؤثر به بیان مشکلات اجتماعی، نابرابری‌های جنسیتی و هویت زنانه پرداخته‌اند. همچنین، این مقاله به بررسی تأثیر گفتمان زنانه بر ساختارهای اجتماعی و فرهنگی معاصر ایران پرداخته و نقش آن را در تحول ادبیات معاصر ایران مورد تحلیل قرار داده است. در نهایت، پژوهش به این نتیجه می‌رسد که گفتمان زنانه به‌طور مؤثر در شعر معاصر ایران حضور داشته و با استفاده از زبان و بلاغت خاص، به بازنمایی تجربه‌های زنانه پرداخته است.