تطبیق اسطوره‌‌ها در شاهنامه، ایلیاد- ادیسه و مهابهارات

چکیده

اسطوره حاصل تفکر و اعتقادات و اندیشه تکامل یافته بشر بوجود می­آید و به عنوان بخشی از فرهنگ در همه‌ای ملل و آیین­‌ها دیده می­شود اسطوره­‌ها بیان کننده دیدگاه‌های مردم در جامعه و از عناصر اصلی سازنده یک فرهنگ هستندو جنبه­‌های اساطیری، قهرمانان تاریخی را بیان می­کند و فرهنگ و تاریخ را انعکاس میدهد، مقایسه منظومه حماسی فردوسی­، هومر و مهابهارات هندو؛ وجود شباهت­‌هایی را در چهره­‌های قهرمانانی مانند اسفندیار و آشیل و گرشاسب همچنین شخصیت­‌های پیچیده مانند پادشاهان و زنان را که بصورت موازی در داستان­سرایی بوده­اند نشان دهنده وجود حماسه­‌ها به عنوان آینه فرهنگ­‌های مربوطه می‌باشد و مضامین مشترک قهرمانی، شجاعت و ارزش­‌های اجتماعی در تمدن‌های مختلف را برجسته می­کند. این پژوهش اسطوره­‌ها را که به عنوان نماد‌های تاریخی مورد توجه قرارداده است، عناصر نمادین بیان کننده مفاهیم ناملموس و نهفته می­باشد. در اسطوره­‌ها دو سرشت قابل رویت است نیروی خیر ونیروی شر همچنین شخصیت­‌ها بیانگر مفهوم نمادین آن‌ها هستند، اسطوره در روح بشر است و تجلی کننده­ی حقایق انسانی می­باشند. اسطوره فقط بیانِ صرف افسانه نیست؛ بلکه اسطوره گاهی تمام واقعیت و گاهی گوش‌های از واقعیت را در مورد پدیده‌‌ها یا انسان بیان می‌کند. نشانه­، نماد­، اسطوره­، سه رمز مشترک مهم و بنیادین در فرآیند انتقال پیام هستند یافته­‌های تحقیق گواه این است که با بهره­گیری از اساطیر می­توان به شرایط اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی اقوام پی برد و آن‌ها را شناخت وتحلیل کرد، این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی بر پای‌های جمع­آوری اطلاعات کتابخان‌های انجام شده است.