بررسی حقوق زنان در اشعار ملک الشعرا بهار

Abstract

هدف اصلی این پژوهش به بررسی حقوق زنان در اشعار ملک الشعرا بهار‌ می‌باشد. برخي از حقوق آنان مخالفان و موافقانی پيدا كرد و به يكي از مهم‌ترين موضوعات اختلافي و چالشي بين نوگرايان و سنت‌گرايان تبديل شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، اطلاعات به شکل کتابخانه‌ای گردآوری شده و به شیوه توصیفی – تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. حقوق زنان اعم از حق ر‌‌‌ای و آزادي، پوشش و حجاب، مشاركت اجتماعي، اشتغال، سواد و... را  شامل مي‌شود. براساس اين نگاه سنتي، دیدگاه بهار نسبت به شخصيّت و حقوق زنان همان نگاهي است كه پيشينيان او داشته‌اند و در عصر او هم رواج داشت. از اين روي برخي از صفات زنان رايج در متون ادب فارسي از نظر شاعر دور نماند و به آنها پرداخته است. ملک الشعرا زنان را عاطفي و احساسي مي‌داند. البتّه اين صفت از صفات ذاتي زن است و نمي‌شود به آن خرده گرفت. ولي زنان را مخالف فكر، اميد و كار نو و در عين حال مشتاق و دلبسته ظواهر نو و تازه مي‌داند. در واقع او را از باطن بي‌خبر و از ظاهر باخبر مي‌داند. او زنان را دار‌‌‌ای افكار عميق و ژرف نمي‌داند. بايد دانست كه بهار در اين خصوص تحت تأثير اوضاع اجتماعي زمان خود مي‌باشد و اين مسائل ظاهراً به ابتد‌‌‌ای شعر و شاعري او بر مي‌گردد.